Pięciu dobrych cesarzy
Pięciu dobrych cesarzy
Od 96 do 180 roku n.e. Imperium Romanum rządzili kolejno cesarze: Nerwa, Trajan, Hadrian, Antoninus Pius i Marek Aureliusz. Ten okres panowania nazywany jest złotym wiekiem Rzymu.
Najwyższa władza była przekazywana w sposób pokojowy, ponieważ cesarz wskazywał i adoptował swojego następcę. W wyższych warstwach społecznych antycznego Rzymu, częstą praktyką było adoptowanie osób dorosłych. Wynikało to z potrzeby zachowania ciągłości rodu, jeśli adoptujący nie posiadał męskiego potomka.
Najwyższa władza była przekazywana w sposób pokojowy, ponieważ cesarz wskazywał i adoptował swojego następcę. W wyższych warstwach społecznych antycznego Rzymu, częstą praktyką było adoptowanie osób dorosłych. Wynikało to z potrzeby zachowania ciągłości rodu, jeśli adoptujący nie posiadał męskiego potomka.
Trajan był pierwszym władcą niepochodzącym z Italii. Senat przyznał mu tytuł Optimus Princeps. Za jego panowania rzymskie imperium osiągnęło szczyt potęgi terytorialnej. Mapę obrazującą jego wielkość w 117 roku n.e. można zobaczyć TUTAJ.