Idziemy do teatru

Teatr w Ostii

Powstał w I wieku n.e. z inicjatywy Marka Agrypy - przyjaciela, prawej ręki i zięcia cesarza Oktawiana Augusta. Położony przy głównej ulicy miasta - Decumanus Maximus, od strony północnej łączył się z dużym placem handlowym. Zbudowany z wulkanicznych bloków tufowych mógł pomieścić 3 tysiące widzów.

Od strony ulicy, na najniższym poziomie mieściły się sklepy i trzy przejścia, którymi można było dostać się do dolnych rzędów miejsc na widowni. Pomiędzy sklepami znajdowały się również cztery wejścia i schody prowadzące na drugi i trzeci poziom. 

Duża przebudowa obiektu rozpoczęła się pod koniec II wieku - za panowania Kommodusa, a zakończyła za czasów cesarzy Septymiusza Sewera i jego syna Karakalli. Informuje o tym napis z roku 196. Do odnowionego, wykonanego z cegieł teatru mogły wejść już 4 tysiące widzów.

Kolejną rewitalizację budynek teatru w Ostii przeszedł około 200 lat później - u schyłku IV wieku. Tym razem nie podjął się tego cesarz, lecz urzędnik odpowiedzialny za dostawy zboża do Rzymu - Vincentius Celsus [więcej informacji TUTAJ]. Wprowadzono również do teatru pewną innowację. 

Dzięki niej aktorzy mogli w prawdziwej wodzie grać sceny dziejące się na morzach, w rzekach czy jeziorach. Do jej realizacji wykorzystano wysunięte najdalej w prawo i na lewo sklepy. Pomieszczenia zostały uszczelnione i zamienione w cysterny, a wypływająca z nich woda napełniała scenę, tworząc niewielki basen.

W roku 1880 rozpoczęły się prace wykopaliskowe teatru w Ostii, a rekonstrukcja zakończyła się na początku XX wieku. Do naszych czasów nie zachowały się wspaniałe portyki, arkady, ani ozdobione płaskorzeźbami sklepienia. Nie ma też marmurowej posadzki przed sceną, ani marmurowych siedzisk. 

To jednak wcale nie przeszkadza poczuć antyczną atmosferę i z perspektywy widza, lub aktora stojącego na scenie wyobrazić sobie dawną wspaniałość teatru w antycznej Ostii. 

GRAMMATICVS